"Miłość niejedno ma imię" - Magdalena Kordel (jako patronka)

Źródło: Blog Magdaleny Kordel

Autor: Praca zbiorowa pod patronatem Magdaleny Kordel
Tytuł: Miłość niejedno ma imię
Wydawnictwo: Magdalena Kordel
Stron: 240
Data wydania: luty 2015

Dzisiaj będzie coś, co w sumie ciężko nazwać czy to recenzją czy nawet opinią. Raczej kilka spostrzeżeń po lekturze, której nie zdobędziecie w żadnym sklepie ani bibliotece. :) Być może uda się jeszcze nabyć kilka egzemplarzy, chociaż nie wiem - nie chcę więc twierdzić, że pozycja ta nie jest kompletnie do zdobycia w formie papierowej. Tego musielibyście się dowiedzieć u źródła - u Magdaleny Kordel, znanej zapewne niektórym z cykli "Uroczysko" czy "Malownicze".

"Miłość niejedno ma imię" to praca zbiorowa, składająca się z opowiadań czytelników bloga autorki. Motywem głównym jest miłość, w każdej możliwej odmianie. Same opowiadania zebrane zostały w lutym 2015 roku, dlatego jako data wydania został podany właśnie ten miesiąc. Wersja papierowa pojawiła się parę miesięcy później. Wszystkie dzieła przeczytać można na blogu Magdaleny Kordel w zakładkach o nazwach nawiązujących do zbioru.

Nie przepadam za ogólnie pojętą literaturą kobiecą, a zwłaszcza tą traktującą o miłości. Mam uczulenie na powtarzające się schematy i często kompletne oderwanie od rzeczywistości wydarzenia, przy których śmieszny koleś w sukience strzelający z rąk piorunami prosto w wielką pierś ogromnego gada wydaje się czymś naturalnym. Zapewne część osób czytających mojego bloga od dłuższego czasu wie o tym - stąd możliwe zaskoczenie i pytanie co u mnie robi zbiór taki jak "Miłość niejedno ma imię". :) Jeszcze większym zaskoczeniem może być to, że ja nawet polecę przeczytanie opowiadań na blogu autorki!

Pisać każdy może, trochę lepiej lub trochę gorzej, ale nie o to chodzi, jak co komu wychodzi. Ta parafraza świetnie pasuje do założeń tego zbioru - przynajmniej ja tak to odbieram. Wiele osób chciałoby zaistnieć w świecie pisarskim - niektórzy się boją, inni nie czują się na siłach, jeszcze inni zwyczajnie nie mają do tego predyspozycji lub nie są jeszcze odpowiednio do tego... "wyuczone". "Miłość niejedno ma imię" nie patrzy na to, czy ktoś ma iście kingowskie pióro czy też popełnia mnóstwo podstawowych błędów, które praktycznie uniemożliwiają czerpanie radości z opowieści. Każdy, kto chciał, znalazł się w zbiorze. Ma to też taki plus, że każdy lubi coś innego, dlatego te opowiadania, które mi się wydały bardzo słabe, komuś innemu mogą bardzo przypaść do gustu - i na odwrót. :)

Podoba mi się indywidualne podejście do podanego tematu - "miłość" tutaj to nie tylko historie bazujące na jednym z oklepanych schematów, typu "w niemożliwych w rzeczywistym świecie warunkach spotyka się dwójka ludzi, od razu idą na kawę, >>rozmawiają ze sobą kilka godzin i czują się, jakby znali się od lat<< po czym okazuje się, że się w sobie zakochali", ale są też inne motywy, które tę "miłość" mają zagrzebaną pod przemyślaną warstwą metafor i porównań. Kilka opowiadań zresztą było naprawdę świetnych w mojej opinii pod każdym kątem - i samego pomysłu i wykonania, włączając w to takie szczegóły jak konstrukcja dialogów. Ogólnie nie chcę komentować w żaden sposób czy to języka, czy stylistyki opowiadań, bo nie jest to pozycja przeznaczona na rynek ogólnopolski, która przeszła szczegółową redakcję i korektę - to po prostu zbiór opowiadań osób, które po prostu chciały podzielić się swoimi pomysłami. :) To ma swój klimat.

Jeśli więc ktoś chce zobaczyć, jak sobie poradziło kilkanaście osób, odsyłam do bloga Magdaleny Kordel, do zakładek "Miłość niejedno ma imię". Zdradzę Wam również, że jedna z bloggerek - Oxfordka z bloga Literacka Fantazja ma w tym dziele swój udział! Do tego znajdzie się też coś dla fanów poezji - w zbiorze znajduje się również kilka wierszy, jednak je pozostawię fascynatom i znawcom. Ja sam przyznam bez bicia, że nie przeczytałem ich. Nie przepadam za poezją.

Bez oceny, bo i po co. :)